Yarım Kalan Seasnlar

Kimse beni anlamıyor, buna mı takıldın ne dertler var diyor. Evet, buna takıldım. Her ne kadar basit bir problem olarak görünse bile bu benim hayatım ve ben anlaşılmak istiyorum.

Herkesin kendince küçük veya büyük sorunları olabilir. Bizim için problem bile olmayan durumlar karşımızdakinin hayatında büyük engeller yaratabilir. Bu durumlar terapi sürecine başlamak için oldukça geçerli sebeplerdir. 

Terapistimiz bizi yargılamaz ve o bizim arkadaşımız, komşumuz ya da bir akrabamız değildir. Bizi hiç tanımayan,hakkımızda hiçbir fikri olmayan terapistimiz bizi objektif olarak dinleyebilecektir. 

Tabi ki terapistimizin bize yardımcı olabilmesi için bizi tanıması ve hakkımızda fikir sahibi olması gerekir.

Terapi bir serüven gibidir. Terapistimizle ilk birkaç seans tanışır ona kendimizle ilgili bilgiler verir ve neden bugün burada olduğumuzu anlatırız. Bu uzun soluklu serüvende bazen farkederiz ki asıl geliş sebebimizden çok daha önemli ve belki bugüne kadar farkına bile varmadığımız şeyler ortaya çıkabilir.

Yaşadığımız aile, sosyal çevremiz tarafından normalize edilmiş durumlar aslında bizi içten içe rahatsız eden ve üzerine değinilmesi gereken problemlerimiz olabilir. Bu serüvende terapiden fayda görmek ve belki bugüne kadar farkına bile varmadığımız durumları görebilmek için terapiye düzenli gelmek çok önemlidir.

Yapılan bazı araştırmalara göre düzenli devam edilen terapinin iyi sonuçlar getirdiği fakat yarıda bırakılan terapinin fayda sağlamadığı görülmüştür.

Peki bizler neden terapiyi yarıda bırakırız?

Belki de ilk seansa fazla anlamlar yüklüyoruzdur. İlk seanslar her şeyin düzeleceğini düşünebiliriz. Ama bu durum terapi sürecini olumsuz yönde etkileyecektir ve ilk seans sonrası işlerin planladığımız gibi gitmediğini görünce terapiyi bırakma kararı alabiliriz. Ama şunu unutmamalıyız ki psikologların elinde bir sihirli değnek yoktur. İhtiyacınız olan psikolojik destek, yolu zamanla sizin bulabilmeniz için size yardımcı olacaktır.

Bazen insanlar psikologların direk yol gösterici olduğunu düşünür ve işler düşünüldüğü gibi gitmeyince yine yarıda bırakmak ister ama aslında psikologlar tavsiye vermek yerine az önce de dediğim gibi yolu sizin bulmanızı sağlayacaktır. Sizin düşüncelerinizi dinler ve size doğru soruları sormanız için yardımcı olur.

Kendimize doğru soruları sormaya başladığımızda belki bizi şaşırtan bazı gerçeklerle karşı karşıya gelebiliriz ve bazen o durumdan kaçmak isteriz.  Böyle zamanlarda da ‘’terapiyi bırakırsam bu gerçeklerden de kurtulabilirim’’ diye düşünüp terapiyi yarıda kesme kararı alabiliriz. Ama o gerçekler sizi korkutsada aslında terapiyle birlikte o gerçeklerle nasıl yaşayacağımızı, nasıl baş edeceğimizi öğreniriz.

Gelir kaybı, uzun süreli bir hastalık, şehir değiştirme gibi durumlar yaşandığında terapiye devam etmek zor olabilir ve yarıda kesmek isteyebiliriz. Bu gibi durumlarda içinde bulunduğunuz şartları terapistinizle paylaşmak ve birlikte bir çözüm aramak en doğru seçenek olacaktır. Böyle bir durumda hayatınıza çok daha kolay uyum sağlayacak olan online terapi seçeneğini de değerlendirebilirsiniz. 

Sonuç olarak, eğer herhangi bir sebepten dolayı terapi sürecini bırakmayı düşünüyorsak ilk yapacağımız şey bunu psikoloğumuzla konuşmak olmalıdır. Aslında bu konuda psikoloğumuzdan bir şey gizlememek ve düşüncelerimizi açıkça dile getirmemiz gerekiyor çünkü sürece hakim bir psikolog, terapinin hangi aşamasında olduğunu bilecektir ve ona göre yönlendirme yapacaktır. 

Belki de terapi sürecini yarıda bırakmak üzereyiz ve bu yüzden sanki hiç psikoloğa gitmemiş gibi en başa dönebiliriz. Yarım kalan terapi sürecinde kendimizi kötü sonuçlara itiyor olabiliriz.

Dolayısıyla yapmamamız gereken şey, aniden bir sonraki seansa gitmemektir. Böyle durumlarda yapmamız gereken şey psikoloğumuzla neden bırakmak istediğimiz hakkında konuşmak ve buna odaklanmak olacaktır.