Kardeş Kıskançlığı

Bütün sevimliliği ve şirinliği ile evde tek başına hüküm süren kızınız ya da oğlunuz annenin hamileliği ile dikkatlerin kendi üzerinden çekildiğini hissetmeye başlar.

Annenin hamilelik dönemi ilerledikçe ilk çocuğun üzerindeki ilgi azalır. Biz farkına varsak da varmasak da çocuk bu azalışın farkına varabilir.

Artık evin gözdesi kendisi değil. Onun yerine bir başkası için hazırlık yapılıyor. Gelen misafirler yeni bebekten bahsediyor. Kendisine kıyafetler alınıyor ama kendisinin olmayan yeni poşetler var.

Çocuk odasının mimarisi değişmeye başladı. Yatak sağa sola iteleniyor. Beşik için yer ayarlanıyor. Elbise dolabını geniş geniş kullanan birinci çocuğun eşyaları kenara doğru yaslanmış durumda.

Ve doğum günü gelip çatıyor.

Kapısında çiçekler olan bir oda. Her yerde bir isim yazıyor. Ama bu isim kendi ismi değil. Ailenin yeni üyesinin ismi.

Doğum gerçekleştikten sonra odaya ziyaretçiler geliyor. Her gelen misafir yeni bebeğe bakıp ne kadar güzel olduğundan bahsediyorlar. Belki dönüp birinci çocuğa da selam veriyorlar ama ilgi odağı asla o değil.

Yeni minik eve geldiğinde de ilgi aynen devam ediyor.

İşte küçük bir çocuğun gözünden olan biten olay bu.

Biraz empati yapalım. Kendimizi bu ufaklığın yerine koyalım.

Mesela bizi herkesin çok sevdiği bir şirkette geniş bir odada işlerimizi yürütürken bir gün patronun içeriye yeni bir iş arkadaşınızla girip sizinle tanıştırdığını hayal edelim. İçeri girerken çok mutlular, ikisi de gülücükler saçıyor.

Sonra sizin o geniş odanıza yeni bir masa geliyor. Sizin masanızın konumu istemediğiniz şekilde değişiyor. Siz güneş ışığından rahatsız olurken o güneş ışığının olduğu saatlerde perdeyi sonuna kadar açıyor.

Bir yetişkin olarak bu durumu tolere edebilirsiniz. Ancak bir çocuktan her zaman aynı olgunluğu beklemeniz doğru olmaz.

Bu noktada görev yine ebeveynlere düşüyor. Kıskançlık duygusunu ortadan kaldırmak mümkün değil. Ancak birinci çocuğa olan sevginizde bir azalma olmadığını net bir şekilde göstermeniz gerekir.

Anne yeni bebekle ilgilenirken babanın mümkün olduğunca vaktini birinci çocukla geçirmesi önemli.

Yine annenin birinci çocuğa karşı fiziksel temasını da aşırı derecede azaltmaması lazım. Örneğin yeni doğan bebeklerin sürekli annenin kucağında oluşu birinci çocukta kıskançlığı tetikleyen bir unsur olabilir. Arada bir onu da kucaklamak anne ile olan bağının güvende olduğunu hissettirecektir.

Yeni bir aile bireyi yeni bir yaşam demek. Çocuk için kaynakların (en başta sevgi olmak üzere) paylaşılacak olması ise bir travmaya sebep olabilir.

Bu travmanın etkisini en aza indirmek için anne babaların sevigiyi paylaştırma konusunda oldukça dikkatli olmasında fayda var…